Arius 7.

Nadat de presbyter Arius was ge excommuniceert door het Concilie van Nicea, werd hij weer in zijn ambt hersteld door keizer Constantijn de Grote. We hebben gezien dat het concilie van Nicea eigenlijk een bisschoppen conferentie was waar bij slechts een zesde deel van de bisschoppen aanwezig waren met een handjevol bisschoppen uit het westerse deel van de kerk. Ook is bekend dat Arius veel mede standers had die er ongeveer net zo over dachten als  hij. In die dagen was er in de kerk nog geen paus en het heeft er alle schijn van dat die rol van kerkleider enigermate werd waar genomen door de eerste christelijk keizer. Deze keizer accepteert de geloofsbelijdenis van Arius, waardoor hij in het jaar 335 weer officieel in de gelederen van de kerk werd opgenomen. Kort daarna stierf Arius. Over het sterven van Arius doen allerlei verhalen en geruchten de ronde waaruit zou kunnen blijken dat hij geen natuurlijk dood is gestorven. Daar  hoop ik mij later nog in te verdiepen.

Wel kom ik nog even terug op de het ontstaan van het conflict tussen Arius en Alexander. Het schijnt dat Arius bezorgt was om dat hij dacht dat zijn bisschop aan God een lichaam toe schreef wat volgens Arius niet waar kan zijn om dat God geen lichaam heeft. (Dit is een onderwerp waar de schrijver van deze website helemaal geen verstand van heeft).